بررسی آگاهی ماماهای استان چهارمحال و بختیاری نسبت به احکام قانونی و شرعی حیطه مامائی و برخی از عوامل مرتبط با آن در سال 1385

چکیده: زمینه و هدف: ماماها در حیطه کاری خود با مسائل قانونی و شرعی مختلفی مواجه می‌باشند. با توجه به پیشرفت های مامایی در زمینه‌های مختلف از جمله: موارد سقط درمانی، روشهای پیشگیری و روشهای نوین درمان ناباروری، احکام شرعی و استفتائات جدیدی نیز از ناحیه فقها و مراجع تقلید صادر گردیده است، که این امر موجب ضرورت آگاهی ماماها از احکام شرعی و قانونی فوق می گردد. این تحقیق با هدف بررسی میزان آگاهی ماماهای استان چهارمحال و بختیاری نسبت به احکام شرعی و قانونی حیطه مامائی و برخی از عوامل مرتبط با آن صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 151 نفر مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهرهای استان چهارمحال و بختیاری از طریق نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه ای که شامل مشخصات دموگرافیک و سؤالات مربوط به احکام قانونی و شرعی بود جمع‌آوری و سپس با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوار و t تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین سنی نمونه‌ها 8/7±9/26 سال و بیشتر افراد تحصیلات فوق دیپلم داشتند (2/66%). فقط 7/12% نسبت به کل احکام شرعی و قانونی آگاه بودند. آگاهی کافی نسبت به احکام قانونی در 3/15% و نسبت به احکام شرعی در 3/11% افراد دیده شد. 9/60% افراد طی خدمت خود به مسئله‌ای برخورد کرده بودند که حکم آن را نمی‌دانستند. 1/78% معتقد بودند که آموزش حین تحصیل نیازهای حرفه‌ای ماماها را در زمینه مسائل قانونی و شرعی تامین نمی‌کند. 1/88% گفته بودند که در صورت برگزاری برنامه بازآموزی در‌ آن شرکت می‌کنند. بین هیچکدام از مشخصات دموگرافیک با آگاهی ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به آگاهی کم، اعلام نیاز به بازآموزی و تمایل به شرکت در بازآموزی در اکثریت نمونه‌ها، تدوین برنامه‌های آموزشی مستمر در این زمینه ضروری است. همچنین توصیه می شود جهت پربارتر کردن محتوی درسی دانشجویان مامائی در زمینه مورد بحث در سر فصل دروس دانشگاهی تجدید نظر گردد.